یعنی اعتقاد داشتن به این که مرگ پایان حیات انسانی نیست، بلکه پایان حیات دنیوی است. مرگ پل و واسطه حیات این دنیا با حیات ابدی اخروی است.

انسان‌ها بعد از مردن دوباره زنده می‌شوند و در محکمه عدل الهی حضور یافته و هر کس به جزای اعمال خود می‌رسد.

به‌طور کلی بازگشت روح به بدن پس از مرگ و حضور در محکمه خداوند و رسیدن به جزای اعمال خود را اصطلاحاً معاد می گویند.

منبع: کتاب اصول عقاید، دکتر اسدی گرمارودی، ص 269

به کوشش خانم  برهان

تصحیح و ویرایش: سرکار خانم محمدزاده